Apparecchiamo?

Budyń dyniowo-jabłkowy

Smaczny, słoneczny deser przygotowany na bazie dyni i jabłek, których smak został dodatkowo wzbogacony migdałową nutą. Kalabryjczyk nie jada takich słodkich eksperymentów owocowo-warzywnych, ja natomiast za nimi przepadam. Zawsze przygotowuję więc cztery małe porcje, częstuję elegancko męża, on gwałtownie się wzdryga i odmawia, a ja z zadowoleniem zjadam wszystko sama:)

Przepis dodaję do akcji Festiwal Dyni 2011.

Składniki (na 4 małe porcje lub 2 duże):

· 200 g surowej, oczyszczonej dyni

· 3 jabłka

· 150 g jogurtu naturalnego

· ½ szklanki mleka

· 1 jajko

· 3 łyżki mąki ziemniaczanej

· garść ciasteczek amaretti

· 1-2 łyżki likieru amaretto

· cukier do smaku (u mnie 3 łyżki)

· olej (do natłuszczenia foremek)

Jabłka obrać i pokroić na cząstki. Dynię ugotować, ostudzić, zmiksować razem z jabłkami (masa powinna mieć kremową konsystencję). Dodać wszystkie pozostałe składniki, ponownie zmiksować. Masę przełożyć do natłuszczonych olejem foremek. Każdą foremkę przykryć folią aluminiową i wstawić do większej formy do pieczenia wypełnionej wodą (woda nie powinna przekraczać poziomu ½ lub ¾ wysokości foremek). Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec ok. 30 min. w temp. 180°-200°C. Dobrze ostudzić, wyłożyć na talerzyki. Podawać z kleksami gęstego, słodkiego jogurtu.

8 commenti:

1. Majana Says: 29 października 2011 17:12  

   Cudny jest ! Zjadłoby się taki smaczny dyniowy budyń :)
   Pozdrowionka:)

2. Dusia Says: 29 października 2011 17:28  

   prezentuje się super:)

3. Krokodyl Says: 29 października 2011 22:09  

   Chętnie przyłaczyłabym się do łasuchowania. :-) To bardzo ciekawy przepis.

4. Anonimowy Says: 29 października 2011 22:12  

   Szukałam przepisu na ciasto z białek a trafiłam na wspaniałe przepisy z cudownych Włoch, gdzie mieszkałam przez długich 6 lat, dziękuję za przypomienie, że istnieja taka cudowna kuchnia :) Pozdrawiam, i będę często zaglądać Patryzia

5. asieja Says: 30 października 2011 10:43  

   niezwykle słoneczny!

6. Gosia Oczko Says: 30 października 2011 10:50  

   To ja podobnie mogę ładnie szykować dodatkową porcję wątróbki, a Pan R. się wzdryga i mam resztę dla siebie ;)

7. Konsti Says: 30 października 2011 17:14  

   Majano, dziekuje! i sciskam Cie mocno.
   Dus, ciesze sie, ze Ci sie podoba.
   Krokodylu, czuj sie zaproszona do konsumpcji, co prawda tylko wirtualnej... a szkoda, miloby razem delektowac sie tym budyniem.
   Patrycjo, az sie zarumienilam:) Wpadaj czesto w odwiedziny, drzwi mojej internetowej kuchni sa zawsze otwarte dla milych gosci:)Usciski.
   Asiejo, dziekuje!
   Oczko, czuje silne porozumienie dusz miedzy nami:)))
   
   Dziekuje za mile slowa i pozdrawiam spod Krzywej Wiezy!

8. Edyta Says: 5 listopada 2011 21:41  

   Fantastyczny! Bardzo lubię dynię i mimo licznych sprzeciwów, jesienią przemycam ją do naszej kuchni :)

Prześlij komentarz